Անեկդոտներ

Որդին հարցնում է հորը, թե որտեղից է ինքը: Հայրը, կարմրելով, կմկմալով, շրջանցելով ամենանուրբ պահերը, ամեն ինչ բացատրում է և հարցնում.

– Հասկացա՞ր, որդիս:

Ապշահար տղան.

– Պարզվում է` բավականին հետաքրքիր է: Իսկ երբ մեր դասարանի Արմենն էր նույն հարցը

տվել իր հայրիկին, նա պարզապես պատասխանել էր. <<Վարդենիսից>>:

Պապը հիշում է հին ու բարի ժամանակները.

– Երբ ես փոքր էի, մայրս կարող էր ինձ խանութ ուղարկել 50 կոպեկով, և ես տուն էի վերադառնում 5 կգ կարտոֆիլով, երկու հատ մատնաքաշով, երեք շիշ կաթով, կես կգ պանրով, մեկ տուփ թեյով և մեկ կգ շաքարավազով: Իսկ հիմա հնարավոր չէ. չափից շատ են հսկող տեսախցիկները:

Պետին առաջ են քաշում: Գալիս է իր նախկին բաժին` հրաժեշտ տալու աշխատակիցներին.

– Տղանե՜ր, շնորհակալություն ամեն ինչի համար: Ինչպե՞ս եք առանց ինձ մնալու: Նույնիսկ

խղճում եմ ձեզ: Իմ փոխարեն մի ապուշի կնշանակեն...

Հնչում է տխուր մի ձայն.

– Ըհը, էլի ապուշի են նշանակելու...

– Չգիտեմ ինչ գնեմ կնոջս ծննդյան տարեդարձի առթիվ:

– Հարցրու իրեն:

– Օ՛, ի՛նչ ես ասում: Ես այդքան փող չունեմ:

Կինը` ամուսնուն.

– Սիրելիս, երեկ ինձ այնքան հաճոյախոսություն

արեցիր: Նման բան քեզանից ես կյանքում չէի լսել:

– Կներես, հարբած էի:

                                                          

– Ասացեք, ինչպես գլխի ընկաք, որ ձեր բնակարանում օտար մարդ կա:

– Գիտեք, մեր ընտանիքում այնքան էլ ընդունված չէ հետևից հանկարծակի աթոռով խփել գլխիս:

Մաթեմատիկոսից հարցազրույց են վերցնում:

– Որտե՞ղ եք աշխատում:

– Մաթեմատիկական ինստիտուտում:

– Որն է ձեր աշխատանքի էությունը:

– Ես ուսումնասիրում եմ Ֆրեդհոլմի առաջին կարգի հավասարումը:

– Ձեր հոբբի՞ն:

– Ֆրեդհոլմի երկրորդ կարգի հավասարումը:

– Մա՛մ, բոլո՞ր հեքիաթներն են սկսվում "Լինում է, չի լինում" բառերով:

– Ո՛չ, երբեմն սկսվում են նաև այսպես. "Սիրելիս, ես աշխատանքի վայրում միքիչ գործ ունեմ, կուշանամ":

Զորակոչային հանձնաժողովի մոտ զորակոչիկն այնպես էր ձգտում խուսափել ծառայությունից, որ հենց տեղում ընդունվեց թատերական ինստիտուտ:

Հայտարարություն. Հարբեցողության երաշխավորված բուժում: Մշտական հաճախորդներին`զեղչեր:

Այ, ասում են, որ շախմատը նաև արվեստ է: Եթե դա այդպես լիներ, ապա փողոցներում և անցումներում կկանգնեին ոչ թե երաժիշտները, այլ շախմատիստները և խնդիրներ կլուծեին կամ կխաղային, իսկ մարդիկ դրա համար նրանց գումար կնետեին:

Դատավորը.
– Մեղադրյալ, պատմեք, ինչու կրակեցիք ձեր որսընկերոջ վրա:
– Ես նրան եղնիկի տեղ դրեցի:
– Իսկ երբ գիտակցեցիք ձեր սխալը:
– Երբ եղնիկն ի պատասխան կրակեց:

                                                             

Մի կին գալիս է ոստիկանություն և ասում.

– Կորել է ամուսինս: Արդեն չորս օր է չկա:

– Դիմում գրեք:

Գրում է, կարդում են, հարցնում.

– Եթե գտնենք ձեր ամուսնուն, ինչ հաղորդենք:

– Առաջին հերթին հաղորդեք, որ մայրս չի գալու:

– Մամ, Հարութն ասաց, որ ես հիանալի աղջիկ եմ: Կարելի է այսօր նրան հրավիրեմ մեր տուն:

– Պետք չի: Թող նա շարունակի այդպես մտածել:

Նոր հեռուստանախագծի հաղթողը կստանա 2000 դոլար յուրաքանչյուր ամիս մինչև կյանքի վերջը:

Հ. Գ. Կյանքի վերջը որոշում է հեռուստ անախագծի հովանավորը:

– Գիտես, որ Արևելքում կինն իր ամուսնուն չի տեսնում մինչև հարսանիքի օրը:

– Մեզ մոտ հակառակն է: Ահա ես ամուսնացա և ամուսնուս չեմ տեսնում հարսանիքից հետո: